odwołanie — n I 1. blm rzecz. od odwołać Odwołanie posła, wysłannika, przedstawiciela. Zarządzenie obowiązuje aż do odwołania. 2. lm D. odwołanieań praw. «zwrócenie się osoby nie akceptującej decyzji władz (sądowych, administracyjnych, dyscyplinarnych) do… … Słownik języka polskiego
odwołanie — Od czegoś nie ma odwołania «coś jest nieuniknione»: Trybunał, od którego wyroków nie było odwołania, skazał na kary więzienia setki ludzi. Metr 20/02/2001 … Słownik frazeologiczny
Каменьская Анна — (Kamieńska) Анна польская писательница и переводчица; род. 12.04.1920, Красныстав (Польша), ум. 10.05.1986, Варшава. По окончании гимназии в Люблине (1937) училась в Педагогическом лицее в Варшаве. После Второй мировой войны получила филол.… … Католическая энциклопедия
Wiesław Woda — (* 17. August 1946 in Paleśnica in der Woiwodschaft Kleinpolen; † 10. April 2010 in Smolensk, Russland) war ein polnischer Politiker, Staatsbeamter, Agraringenieur und Abgeordneter im Sejm der X., III., IV., V. und VI. Wahlperiode … Deutsch Wikipedia
moneta — 1. Brać, wziąć, przyjąć coś za dobrą monetę «traktować, potraktować czyjeś słowa, zamiary serio, nie dostrzegając lub nie chcąc dostrzec fałszu, ironii, podstępu»: Polscy dyplomaci i sztabowcy wzięli angielskie i francuskie obietnice za dobrą… … Słownik frazeologiczny
abrogacja — ż I, DCMs. abrogacjacji; lm D. abrogacjacji (abrogacjacyj) praw. «odwołanie, uchylenie ustawy, przepisu prawnego, wyroku» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
apel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «zbiórka, np. członków organizacji, uczestników obozu, żołnierzy, więźniów, w celu sprawdzenia obecności, stanu umundurowania, uzbrojenia, ogłoszenia zebranym rozkazu, programu zajęć itp.» Apel poranny, wieczorny … Słownik języka polskiego
apelacja — ż I, DCMs. apelacjacji; lm D. apelacjacji (apelacjacyj) «odwołanie się od jakiejś decyzji, wyroku do wyższej instancji» Apelacja od wyroku. Prawo apelacji. Wnieść, założyć apelację. ◊ Bez apelacji «bez odwołania, bez dyskusji, bez sprzeciwu;… … Słownik języka polskiego
kasacja — ż I, DCMs. kasacjacji; lm D. kasacjacji (kasacjacyj) 1. «rozwiązanie, zniesienie, skasowanie; kasata» Kasacja zakonu jezuitów. 2. «wycofanie z eksploatacji (np. pojazdu, samolotu), likwidowanie starych, zniszczonych urządzeń, maszyn» Kasacja… … Słownik języka polskiego
norma — ż IV, CMs. normamie; lm D. norm 1. «ustalona, ogólnie przyjęta zasada; reguła, przepis, wzór; w etyce: zasada postępowania, dyrektywa wyznaczająca obowiązek określonego zachowania się w danej sytuacji przez odwołanie się do odpowiednich ocen i… … Słownik języka polskiego
